Moja subiektywna opinia o książce "Śpiączka" Grahama Mastertona

    Niedawno skończyłam czytać książkę pod tytułem "Śpiączka", napisaną przez Grahama Mastertona. To już ostatni wpis dotyczący tej powieści. Wpis zawiera moją subiektywną ocenę i opinię o książce.

    Książkę pod tytułem "Śpiączka" Grahama Mastertona czyta się miło, szybko i przyjemnie. Dla mnie była to pewnego rodzaju odmiana, ponieważ przed tą powieścią skończyłam czytać "Starcie królów" – drugą część cyklu "Pieśni lodu i ognia" G. R. R. Martina. Naprawdę lubię książki tego autora, ale czyta się je dość długo ze względu na ich język, ale także objętość. Książkę Mastertona przeczytałam w ciągu trzech dni, a historia była wciągająca i napisana prostym językiem. 

    Uważam jednak, że książka pomimo względnej prostoty nie jest odpowiednia dla wszystkich. Myślę, że nie powinny jej czytać osoby poniżej 16. roku życia, ponieważ w książce występuje kilka scen seksu. Nie są one jakoś bardzo szczegółowo opisane, ale też nie jest tak, że opis składa się z jednego zdania. Co więcej, opisy te są dość nierealistyczne, co może zaburzyć postrzeganie aktu seksualnego przez osoby młode. Myślę, że autor specjalnie wystylizował te sceny na nierealistyczne, ponieważ Isobel była istotą półmaterialną i autor chciał pokazać, że seks z nią różni się od ludzkich zbliżeń. Co więcej, w książce pojawia się temat trudnych emocji a także motyw zemsty, więc w mojej opinii utwór ten jest nieodpowiedni dla osób niedojrzałych emocjonalnie. Myślę też, że osoby szczególnie wrażliwe i wyczulone na wątki seksualne nie powinny sięgać po tę pozycję ze względu na aspekt nierealistycznych scen seksu, który to omówiłam powyżej. 

    Na okładce tej książki znajduje się zdanie: "Doskonały horror, w którym najbardziej przeraża to, co niewypowiedziane.". Zatem miał być to horror. Moim zdaniem utwór ten można bardziej zaliczyć do dreszczowców, choć dreszczu u mnie nie spowodował. Może jestem zbyt mało wyczulona na atmosferę w książkach. Z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że zbudowanie atmosfery w książkach jest bardzo trudnym i wymagającym zadaniem. Szczególnie trudne jest to w przypadku utworów, które w założeniu mają być horrorami, ponieważ z kartki nic na nas nie wyskoczy. Poza tym, nie jestem także szczególną fanką ekranowych horrorów, ponieważ tego typu filmy często nie mają spójnej, wciągającej fabuły, być może ze względu na to, że producenci zakładają, że głównym celem horrorów jest przestraszenie ludzi, najczęściej wywoływane poprzez zaskoczenie. To odróżnia tę książkę od typowych horrorów filmowych – ma naprawdę ciekawą i wciągającą fabułę. 

    Właściwie, utwór skupia się wokół jednego głównego wątku, więc książka może być odpowiednia dla osób mających trudności ze skupieniem się lub problemy z zapamiętaniem dużej ilości informacji albo takich, które łatwo się gubią i często mieszają wątki. Autor nie zasypuje nas wieloma niepotrzebnymi szczegółami i pisze raczej prostym językiem. Ponadto, autor jest naprawdę doświadczony. Posiada on dość duży dorobek literacki – napisał ponad 100 książek. 

    Moim zdaniem książka jest rewelacyjna. Jej czytanie było dla mnie czystą przyjemnością i odskocznią od obowiązków dnia codziennego oraz od trudniejszych i dłuższych lektur.