Z głową w książkach

     Niedawno skończyłam czytać książkę pod tytułem "Śpiączka", napisaną przez Grahama Mastertona. To już ostatni wpis dotyczący tej powieści. Wpis zawiera moją subiektywną ocenę i opinię o książce.      Książkę pod tytułem "Śpiączka" Grahama Mastertona czyta się miło, szybko i przyjemnie. Dla mnie była to pewnego rodzaju odmiana, ponieważ przed tą powieścią skończyłam czytać "Starcie królów" – drugą część cyklu "Pieśni lodu i ognia" G. R. R. Martina. Naprawdę lubię książki tego autora, ale czyta się je dość długo ze względu na ich język, ale także objętość. Książkę Mastertona przeczytałam w ciągu trzech dni, a historia była wciągająca i napisana prostym językiem.       Uważam jednak, że książka pomimo względnej prostoty nie jest odpowiednia dla wszystkich. Myślę, że nie powinny jej czytać osoby poniżej 16. roku życia, ponieważ w książce występuje kilka scen seksu. Nie są one jakoś bardzo szczegółowo opisane, ale też nie jest tak, że op...

     Niedawno skończyłam czytać książkę pod tytułem "Śpiączka", napisaną przez Grahama Mastertona. To już drugi wpis dotyczący tej powieści. Wpis zawiera charakterystykę głównego bohatera. Uznałam go za najważniejszą postać z powieści, więc postanowiłam go opisać. Poza tym mamy o nim najwięcej informacji, ponieważ w książce niejako obserwujemy jego losy.      Michael Spencer to główny bohater tej książki, to jest jego perspektywy widzimy wydarzenia, pomimo że narracja w powieści jest trzecioosobowa, narrator nie zdradza większości informacji, o których nie wie sam Michael.       Padł on ofiarą zaaranżowanego wypadku na autostradzie w pobliżu Trinity, kiedy wraz z ukochaną Tashą wracał z wizyty u jej siostry. Był "leczony" w klinice Trinity-Shasta, gdzie celowo podawano mu leki, prowadzące do amnezji. Michael wybudził się po ponad dwóch miesiącach od wypadku. Tam próbowano wmówić mu, że nazywa się Gregory Merrick. Wymyślono dla niego całk...

      Niedawno skończyłam czytać książkę pod tytułem "Śpiączka", napisaną przez Grahama Mastertona. Oto pierwszy z wpisów dotyczących tej powieści. Wpis zawiera moje osobiste refleksje i przemyślenia głównie na temat funkcjonowania kliniki Trinity-Shasta.       Myślę, że ci, którzy doprowadzili do utworzenia kliniki w takiej formie, w jakiej przedstawiono w książce, nie mieli złych zamiarów. Pomysł, czyli danie życia pozagrobowego wybitnym jednostkom, aby mogły one dalej tworzyć i przyczyniać się do dalszego rozwoju, był dobry, ale jego realizacja była nieprzemyślana i dodatkowo prowadzona w sposób nieetyczny.       Aby ci ludzie mogli prowadzić życie pozagrobowe, potrzebowali towarzystwa osób żywych. Z tego powodu ludzie powiązani z kliniką Trinity-Shasta powodowali celowo wypadki na pobliskiej autostradzie, w ten sposób prowadząc do poważnych obrażeń lub nawet śmierci u osób jadących danym pojazdem. Tych rannych leczono później w ...